مدیرعامل رولندوارد جناب آقای Ludo Wurfbain، در مقاله‌­ای که اخیرا در مجله 2024 Rowland Ward، به‌چاپ رسیده است، چنین اظهار داشته است که:

اخیرا یکی از مطبوعات خبری را خواندم که چنانچه 10 سال قبل آنرا نشر می­‌کردند، باور نمی­‌کردم؛ در این خبر، Birendra p. Nahato، وزیر محیط‌زیست و جنگلبانی نپال اذعان داشته­ است که: «اکنون نپال تعداد بسیاری ببر دارد و تصمیم به رفع تعارض بین آنها و جوامع محلی مسکون در روستاها، از طریق صدور پروانه شکار دارد». اگرچه وزیر مربوطه تعداد پروانه­‌های شکار ببر را محدود اعلام کرده و هنوز نیز فرآیند صدور آنها آغاز نشده است. پیش‌­بینی می­‌شود که تعداد بی­‌شماری از مخالفان شکار سعی خواهند کرد که مانع پیشبرد این تصمیم شوند. نکته قابل توجه آن است که، نشر چنین خبری، می‌­تواند نقطه عطفی برای اثبات این باشد که حفاظت توام با بهره‌­برداری پایدار اقدامی درست و منجر به نتایج بسیارعالی در قرن حاضر ما شده است.

مدیرعامل رولندوارد از تجربیات سفر خود به پاکستان سخن گفته است؛ وی به مدت 2 هفته به پاکستان سفر کرده و در این مدت با بسیاری از مدیران و مسئولان حفاظت حیات­‌وحش بلوچستان، کشمیر و دولت مرکزی در اسلام­‌آباد ملاقات و مذاکره نموده است. یکی از نکات قابل توجه آن است که بر اساس بررسی­‌های به­‌عمل آمده، جمعیت حیات­‌وحش پاکستان روند رو به افزایش داشته و مهم‌تر آنکه جمعیت گونه­‌هایی که در حین حفاظت برایشان پروانه شکار صادر شده هم، روند افزایشی داشته است. دیگر گونه­‌ها نظیر پلنگ برفی، لینکس هیمالیا که برایشان پروانه شکار صادر نمی‌شود نیز به­‌سبب افزایش جمعیت چهارپایانی مانند  Markhor و Blue sheep که طعمه گوشتخوران نامبرده هستند، به میزان قابل توجهی به­‌ویژه در 30 سال گذشته، با رشد جمعیت روبه­‌رو بوده‌اند. این اخبار و اطلاعات غیرقابل‌­انکاری است که به‌­همراه خود منافع قابل توجهی را برای جوامع محلی فراهم آورده است.

آقای Ludo Wurfbain، در ادمه مقاله خویش چنین می­‌نویسد که در آوریل 2022، مجله معروف گاردین «The Guardian» که عموما مطالب ضدشکار نشر می­‌دهد، مقاله‌ای تحت عنوان «Unlikely Savions» به­‌معنی ناجیان دوست­‌نداشتنی پلنگ­‌برفی در تاجیکستان منتشر نمود، که حداقل افکار مخالفان شکار، آنهایی که از پذیرش حداقل منطق برخوردارند را، تحت تاثیر قرار داده که بدین امر آگاه باشند که شکارچیان طرفداران واقعی حفاظت حیات­‌وحش هستند. اینک مخالفان نظریه‌­ای که توسط وزیر محترم محیط­‌زیست و جنگل نپال ابراز شد، بایستی نگاهی به مدل­‌های موفق حفاظت و بهره‌­برداری پاکستان بیاندازند که فقط حدود 200 مایل از مرزهای غربی نپال فاصله دارند و شاید لازم باشد که مقاله روزنامه گاردین را هم بخوانند و از نگاه دیگری به فکر حفاظت از گونه­‌های حیات‌وحش برآیند.

موسسه رولندوارد، با همکاری موسسات دیگری همچون shikar safari club با حمایت از جوامع محلی که در مجاورت زیستگاه­‌های گونه­‌های حیات­‌وحش قرار دارند، ایفای نقش می­‌کند. شناساندن ارزش زیستگاه­‌ها و حیات­‌وحش و آموزش جوامع محلی بخشی از وظایف است. پیام رولندوارد از دیرباز نیز همین بوده است. حیات­‌وحش نپال رشد قابل توجهی طی 20 الی 30 سال گذشته تجربه نموده اما ضامن بقای آن سهیم‌نمودن جوامع محلی در درآمدی است که از بخش بهره‌برداری‌ پایدار حاصل می­‌شود.